پریناتولوژیست کیست و چه حیطه کاری را در بر می گیرد؟
پریناتولوژیست‌ها پزشکانی هستند که بارداری‌های پرخطر را کنترل می‌کنند. آن‌ها برای اطمینان از ایمنی قبل و حین بارداری و بعد از تولد با مادران و نوزادان همکاری می‌کنند.
بارداری‌های پرخطر همیشه خطرناکتر یا دشوارتر از حاملگی‌های کم‌خطر نیستند. این اصطلاح معمولا به شرایط موجود در دوران مربوط می شود، فوق تخصص‌های پریناتولوژی به عنوان متخصصان پزشکی مادر و جنین هم شناخته می‌شوند. آن‌ها می‌توانند در یک کلینیک یا بیمارستان و همچنین در مطب خصوصی کار کنند. در صورت داشتن بارداری پرخطر، متخصص زنان و زایمان احتمالا شما را به فوق تخصص پریناتولوژی ارجاع می‌دهد.
آن‌ها آزمایش و نظارت پیشرفته‌تری را نسبت به متخصص زنان و زایمان انجام می‌دهند که شامل موارد زیر است:
1) انجام سونوگرافی‌های بسیار دقیق
2) انجام آزمایش ناتوانی‌های مادرزادی
3) بررسی های جنینی با نمونه برداری از جفت یا مایع آمنیوتیک یا خون جنین.
فوق تخصص‌های پریناتولوژی می‌توانند اطلاعات معتبرتر و دقیق‌تری در مورد بارداری شما و چگونگی تاثیر شرایط قبلی به شما ارائه دهند، آن‌ها همچنین در صورت بروز عارضه در هنگام زایمان، مانند عفونت یا خونریزی شدید، مادران را پس از تولد نوزاد تحت درمان قرار می‌دهند؛ هر زنی که دارای بارداری پرخطر است ممکن است به فوق تخصص پریناتالوژی مراجعه کند.
برخی از عواملی که احتمال عوارض احتمالی بارداری را افزایش می‌دهند عبارتند از:
- سن کمتر از 18 یا بیشتری از 35
- اضافه‌وزن در طول باردای یا قبل از بارداری
- اضافه‌وزن در طول باردای یا قبل از بارداری
- عوارض بارداری قبلی یا مشکلات باروری
- دیابت
- فشار خون بالا
- بیماری قلبی
- آسم کنترل‌نشده
- سرطان
- بیماری‌های خود ایمنی (مانند لوپوس)
- اختلالات خونی
- مشکلات کلیوی
گاهی اوقات، شرایطی در دوران بارداری ایجاد می‌شود که ممکن است خطر بیشتری برای مادر و جنین ایجاد کند:
- بارداری دوقلو یا چندقلو
- پره‌اکلامپسی، شروع ناگهانی فشار خون بالا در دوران بارداری
- اکلامپسی، یک بیماری بسیار جدی که در صورت عدم درمان پره‌اکلامپسی ایجاد می‌شود
- عوارض بارداری قبلی یا مشکلات باروری
- سندرم HELLP، یک عارضه نادر است که معمولا با فشار خون بالا یا پره‌اکلامپسی ایجاد می‌شود.
- دیابت بارداری، نوعی از دیابت است که فقط در دوران بارداری ظاهر می‌شود
- جفت سرراهی، جفتی است که دهانه رحم را به طور جزئی یا کامل می‌پوشاند.
- جدا شدن جفت، جفتی که زود از دیواره رحم جدا می‌شود.
- پارگی زودرس غشاها، هنگامی که مایع آمنیوتیک قبل از هفته 37 بارداری نشت می‌کند.
- عفونت توکسوپلاسموز یا سیتومگالوویروس.
- اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس.
- زایمان زودرس که قبل از هفته 37 شروع می‌شود.
- اگر هر یک از این شرایط در مورد یک خانم باردار صدق کند،تنها یک فوق تخصص پریناتالوژی می‌تواند به ان فردباردار و سلامت نوزاد کمک کند.
پزشکان متخصص: